Harry (45) was één van de durfallen die zijn eigen carrièreswitch wilde delen tijdens de VPRO Tegenlicht Meetup over bullshit banen. Hij sprak met bemoedigende woorden dat het écht mogelijk is om werk te gaan doen waar jij voldoening uithaalt. Zo schetste hij zijn eigen carrièreswitch van  beleidsondersteunings medewerker bij de Universiteit van Amsterdam naar een gelukkig en zelfstandig kunstenaar. Ik wilde het naadje van de kous weten. Hoe heeft Harry de knoop doorgehakt? En wat raadt hij anderen aan die een carrièreswitch overwegen?

De dag na de Meetup tref ik Harry in zijn Amsterdamse schilders woning op drie hoog, midden in de Jordaan. Ik krijg een kleine tour door zijn huis waarvan ieder onbenut hoekje vol staat met prachtige schilderijen.  Ook het witte tapijt geniet mee van de schilder passie van Harry. Alles staat in het teken van zijn kunst. Toch is het niet iets wat Harry al vanaf heel jongs af aan beoogd heeft.

Wat heb je gestudeerd?

Sociale geografie, maar om eerlijk te zijn vond ik de studie saai en leerde ik weinig wat zinvol was. Nou ben ik ook niet echt een type dat graag naar school gaat en de hele dag tussen vier muren zit. Maar dat is ook niet zo gek want er is echt geen schilder geweest die school een goed idee vond.  Echt nieuwsgierige mensen zoals Einstein waren ook niet geschikt voor school. School in Nederland richt zich op massa educatie maar ieder kind heeft andere interesses en kwaliteiten. Dus eigenlijk zouden kinderen allemaal op hun eigen manier moeten leren en ontdekken wat ze leuk vinden. Dat gebeurt wat mij betreft nog onvoldoende in het Nederlandse school systeem. Althans, in mijn tijd dan….

Waarom ben je ondanks dat je leren niet leuk vond, dan toch gaan studeren?

Ik ben gaan studeren omdat ik uit een familie kom waar dat verwacht werd.  Mijn moeder komt uit een welgestelde familie en iedereen maakte daar carrière. Dus ja, het was logisch dat ik dat ook ging doen. Dus ik ben heel gehoorzaam een studie gaan doen maar eigenlijk ging ik de hele tijd uit en lol maken en die studie deed ik wel maar heeft nooit mijn interesse gehad.

Wat ben je na je studie gaan doen?

Toen ik klaar was met mijn studie wist ik totaal niet wat ik wilde dus ik ben gewoon gaan zoeken naar ‘volwassen banen’. En zo kwam ik uit op beleidsondersteunings medewerker bij de Universiteit. Meteen al wist ik, dit is niks voor mij.

Hoe wist je dat die baan niks voor jou was?

Het was gewoon heel saai. De hele dag binnen zitten en vergaderen. Ik moest het hebben over dingen waar ik helemaal geen interesse had. Bovendien had mijn baan ook een hoge ‘bullshit’ factor. Ik was helemaal overbodig had ik het idee. Ik moest beleidsteksten schrijven en als ik het af had werd er helemaal niks mee gedaan.  Mij is eigenlijk nooit helemaal duidelijk gemaakt wat er nou precies van mij verwacht werd. Er waren dus veel momenten waarop ik mij verveelde.

Ik heb het 5 jaar volgehouden. Het kwam door mijn moeder dat ik het zo lang heb volgehouden. Ik wilde al langer weg maar thuis zeiden ze “je hebt een goede baan en een goed salaris”. Dat neem ik haar niet kwalijk, want zij is ook zo opgevoed.

Hoe heb je uiteindelijk besloten toch voor een carrièreswitch te gaan?

Ik moest nog wanhopiger worden om de knoop door te hakken en mijn baan op te zeggen. Af en toe is het heel goed om wanhopig te zijn want dan moet je echt iets veranderen. Ik was van nature altijd een enthousiaste jongen maar daar was bij mij niks meer van over. Ik had echt een leeg gevoel en totaal geen enthousiasme en energie meer. In mijn beleving was mijn baan het tegenovergestelde van vrijheid. Ik zat de hele dag binnen, met dezelfde mensen om mij heen. Ik ben daar gewoon niet voor gemaakt. Net zoals dat ik niet gemaakt ben voor school.  In zo’n gebouwtje, tussen die vier muren, daar moet je het dan maar mee doen.

Tijdens die periode van wanhoop ben ik heel veel gaan tekenen, want dat vond ik altijd als kind al leuk. Ook heb ik die tekeningen naar een studenten vereniging gestuurd. Zij waren enthousiast over hetgeen wat ik maakte en wilde mijn cartoons in hun blaadje plaatsen. Dat gaf mij moed en uiteindelijk ook het zelfvertrouwen dat ik bij de reorganisatie mijn baan durfde op te zeggen om mijn carrièreswitch naar kunstenaar te realiseren.

Ik ging naar mijn chef toe en zei:  ik bied mij vrijwillig aan om bij deze reorganisatie gewoon helemaal te verdwijnen. Dat is voor jullie makkelijk en ik vind het hier toch niks.  Het was voor iedereen goed dat ik weg ging. Ik voelde me blij en opgelucht.

Hoe kon je het financieel redden om zomaar je baan op te zeggen?

Ik had een bedrag gespaard waarvan ik een half jaar verder kon zonder een baan nodig te hebben. Toen ben ik heel veel gaan tekenen en heb ik daarnaast een bijbaantje gehad.  Ik was eind twintig en had geen relatie of hoge vaste lasten dus financieel kon ik de keuze ook relatief makkelijk maken. Ik begrijp dat dat natuurlijk niet voor iedereen zo makkelijk is. En toch geloof ik dat mensen zich niet moeten laten tegenhouden door geld.  Daar is altijd wel een oplossing voor te vinden…

Hoe reageerde je omgeving op het nieuws dat jij je baan had opgezegd?

Mijn ouders reageerden heel verschillend. Mijn vader zei vanachter zijn krantje ‘ok goed’. Ik had bij mijn vader altijd het gevoel dat hij vertrouwen in mij had. Mijn moeder moest wel enorm wennen aan het idee. Ze komt uit een nest dat je moet studeren en alles netjes voor elkaar moet hebben.  Ze zag mijn schilderwerk ook niet als een volwaardig beroep; ‘dat kan je er toch ook gewoon naast doen?’ zei ze dan. Nu is ze hartstikke trots, net als de rest van mijn omgeving.  Er zijn ook veel mensen die mij vertellen dat het hen inspireert.

Ben je blij met je beslissing?

Ik ben heel gelukkig met de beslissing. Ik heb echt geluk dat ik zo mag leven. Dat ik doe wat ik leuk vind en daar ook nog geld mee verdien.  Het maken van schilderijen is voor mij heel bevredigend. Dan denk ik niet, dan heb ik geen zorgen, dan ben ik echt in een ‘flow’.  Ik ben blij dat ik mijn enthousiasme weer terug heb want ik geloof echt dat enthousiasme over wat je doet het verschil maakt tussen een geslaagd en niet geslaagd leven. 

Wat zou je mensen adviseren die ook een carrièreswitch willen maken?

Volg je hart en ga doen waar je enthousiast van wordt. Als je nog niet precies weet waar je hart ligt, ga dan dingen uitproberen. Zoveel mogelijk dingen proberen dan kom je er vanzelf achter wat jou energie geeft. En pak ook af en toe dat moment van reflectie en rust. We zijn al te vaak maar bezig met de waan van de dag en vergeten stil te staan.

Wil jij net als Harry een succesvolle carrièreswitch maken? Met de online cursus Jouw Carrière Kompas kunnen wij jou de tools en inzichten geven om dit te doen!

Herken jij je in het verhaal van Harry? Of ben je geïnspireerd? Laat het hem in het reactieveld onderaan de pagina weten, dat vindt hij vast leuk!